Inleiding en bevalling van Trystan

In de vorige 2 blogs heb je kunnen lezen dat de bevalling er aan zat te komen. Trystan is bij het schrijven van dit stukje 1 week en 1 dag. Maar eerst gaan we terug naar de donderdag 3 september 2009.
Voordat ik daar aan begin zijn Antoon, Monique en de kids in de loop van de woensdag bij ons gekomen zodat er opvang was voor de kids. Nog heel veel dank daarvoor.
Op donderdag, 3 september, moesten we om 06.30 uur het LUMC Leiden bellen of er plek was voor de inleiding van Ilonca. Na het telefoontje moesten we over een paar uur terugbellen. Op dat moment konden ze het nog niet overzien of er plek zou zijn. Na een paar uur hebben we gebeld en daar kwam de teleurstelling dat er geen plek was voor Ilonca. Dit was een behoorlijke domper voor ons. Na diverse telefoontjes hebben we ervoor gekozen om de volgende dag weer opnieuw te proberen of er plek is. Antoon en de kids zijn 's-middag naar huis gegaan. Monique zou blijven.
Op 4 september wederom om 06.30 uur gebeld en nu was er wel plek. Alles was gereed en wij zijn richting het LUMC gegaan. Ilonca kreeg kamer 113 toegewezen. Na bezoek van de hoofdverpleegkundige, die de 2 verschillende methodes {inleiding via een ballonnetje of via pillen} had uitgelegd, was door het loot uitgekomen dat Ilonca via een ballonnetje ingeleid zou worden. Hier zat wel een onderzoek aan vast. Het LUMC deed onderzoek wat de beste methode was voor een inleiding. Om 10.30 uur kreeg Ilonca het ballonnetje en na 4 uur was het ballonnetjes door natuurlijk verloop er weer uit en Ilonca had 3 cm ontsluiting. Ilonca kreeg misoprostol toegediend. Dit werd steeds verhoogd. Ilonca had alleen maar “krampjes”. Om 22.00 uur werd besloten om de inleiding voor die dag te stoppen. Ilonca werd naar de observatiekamer gebracht en ik ging richting huis. Daar had Monique Andrea al naar bed gebracht.
5 September ben ik weer richting het LUMC gegaan samen met Monique. De kids waren dit weekend bij hun vaders. Bij Ilonca waren toen de vliezen al gebroken en Trystan had een elektrode op zijn hoofd gekregen. Ook lag ze wederom aan de misoprostol. De dosis was wel weer lager. Wij hebben degene die wisten dat ik op msn was op de hoogte gehouden van de stand van zaken. Ook deze dag sloten wij af met een mislukte poging. Die zondag ben ik weer naar het ziekenhuis gegaan. Alles was nog steeds hetzelfde zoals ik de vorige avond Ilonca had verlaten. De rest van de dag waren er geen veranderingen. Ik moest om 18.25 uur weg om voor de overdracht van de kids te zorgen. Toen ik net thuis was, belde Ilonca mij op dat ze klaar gemaakt werd voor een spoed keizersnede. Ik heb toen de buren Den Hollander gevraagd en Colinda om op de kids te passen. Dat was zo goed geregeld dat de buren niet zo lang hoefde te wachten. Toen Andrea thuis kwam heb ik de kids naar bed gebracht en de buurtjes gevraagd om op te passen. Ik ben zelf toen richting het ziekenhuis te gaan. Ik belde Colinda op waar ze op dat moment was en ze was in de buurt van Katwijk. Ik kwam om 20.05 uur op de verloskunde aan. Ilonca was nog op de verkoeverkamer. Achteraf bleek dus dat Trystan om 19.51 uur was geboren. Dus tijdens mijn rit richting het ziekenhuis is Trystan geboren. Na een 10 minuten werd ik opgehaald door Janet, verpleegkundige. Zij bracht mij naar de HC, waar Trystan net werd gebracht. Daar heb ik de video gemaakt. Op de HC kregen we te horen ik ook bij Ilonca mocht komen. Op de verkoeverkamer zei Ilonca hele mooie woorden, waar ik emotioneel van werd. Na een half uurtje mocht Ilonca van de verkoeverkamer af. We zijn samen met Janet naar de HC, High Care, gegaan om Trystan te bekijken. Ilonca had Trystan nog niet gezien omdat ze onder algehele narcose was gegaan. Ilonca was nog zo onder de verdoving dat ze niet meer weet wat voor gevoelens ze toen had. Bij de tweede bezoek bij Trystan was ze wel geëmotioneerd. Ik ben rond 0.30 uur richting huis gegaan om Colinda af te lossen. Ook zij moest de volgende dag werken.
Ilonca en Trystan moesten nog in heet ziekenhuis blijven omdat ze beiden cefurozim toegediend kregen. Ilonca mocht die donderdag naar huis en Trystan mocht precies 1 week na zijn geboorte naar huis.
Het gaat goed met beiden.

Trystan is geboren 6 september 2009

Jaaaah, je leest het goed.

Ukkie heeft een naam gekregen, Trystan. Het volledige verslag van de bevalling kort binnenkort. Maar wij willen je de eerste beelden van Trystan niet onthouden.

Trystan Visser
Datum: 06-09-2009
Tijd: 19:51
Gewicht: 3195 gram
Lengte: 50 cm

Vandaag bevalling

Op dit moment zijn wij in het LUMC en zijn in fase 2 beland. De volledige uitwerking komt over een paar dagen. Nu op naar de bevalling.

Helaas, geen inleiding

Vandaag 3 september 2009 hebben we om 06.30 uur het ziekenhuis, LUMC, gebeld om te vragen of er plaats was voor de inleiding. Helaas moesten wij om 09.00 uur terugbellen. Dus je zit al meteen in de zenuwen. Om 09.00 uur weer geprobeerd en wij zouden teruggebeld worden. Dit is ook later gebeurd en er werd ons medegedeeld dat er geen plaats was vandaag voor de inleiding. Wij hebben wel een paar uur later een ultimatum gesteld dat het uiterlijk morgen gebeurd moet worden. Ilonca kan de pijn niet meer verdragen.
Dus nu maar weer wachten tot morgen en om 06.30 uur weer gaan bellen.

3 september 2009

Zo weer na een lange tijd weer een blog.
Ondertussen zijn we een paar keer na de verloskundige geweest. Deze controles waren allemaal goed. Tevens hebben we ook nog een pretecho laten maken van Ukkie in Delft. Daar is een DVD van gemaakt. Ik vervolg het verhaal weer vanaf afgelopen vrijdagavond, 28 augustus 2009.
Ilonca heeft al een tijdje last draagkracht/draaglast. Hierdoor slaapt ze 's-nachts ook niet goed. Ze probeert dit overdag in te halen maar dat lukt niet altijd. Afgelopen vrijdagavond was het dus niet meer te houden voor Ilonca. Ilonca had de verloskundige gebeld en e.e.a. vertelt. Zij adviseerde om onder de douche te gaan. Ilonca is onder de douche gegaan maar dit hielp ook niet. Volgens haar stond het gezichtje. Na een paar keer was het mij gelukt om de verloskundige te pakken te krijgen. Zij kwam er direct aan. Bij de controle is gebleken dat alles goed was en de vliezen nog niet gebroken waren. Ook was er nog geen ontsluiting. Doordat Ilonca al een paar dagen Ukkie niet veel had gevoeld en ze klacht over pijn aan haar bekken heeft de verloskundige het ziekenhuis gebeld. Het LUMC zat vol. Dus naar het Diacconessehuis even verder op in Leiden. Uiteindelijk hadden wij opvang voor Andrea. Toen hup naar de Diaconessehuis rond 0.30 uur. Daar ging Ilonca aan de CTG. Tevens had Ilonca urine meegenomen. Dat werd onderzocht. De uitslag zouden we de volgende dag te horen krijgen. De kweek pas een week later. De CTG was goed. Uiteindelijk konden we weer naar huis waar we om 03.00 uur aankwamen. Aan de pijn kan het ziekenhuis niet veel doen. Alleen paracetamol innemen kan. Morfine was geen optie.
Op zaterdag zijn heeft Ilonca gebeld en ze had geen blaasontsteking. De volgende paar nachten is de situatie niet veel veranderd. Ilonca slaap maar een paar uurtjes en wordt wakker van de pijn en kan daardoor niet meer slapen.
Vandaag, maandag 31 augustus 2009 naar de verloskundige, normale afspraak, gegaan. Daar het verhaal gedaan dat het niet zo meer verder te doen was. De verloskundige heeft ons doorverwezen naar het LUMC waar wij nu onder de gynaecoloog vallen. Wij hadden om 13.15 uur een afspraak voor een CTG en om 14.00 uur bij de gynaecoloog. De CTG was goed. Ukkie liet nu wel behoorlijk van zich horen. De gynaecoloog heeft nog een controle gedaan en een echo gedaan. Op de echo was te zien dat Ukkie een sterrenkijker wordt. Ukkie zou rond de 3450 gram zijn. Ze willen nog even wachten totdat Ilonca 38 weken is om dan haar in te laten leiden. Dit is omdat er nog een te groot risico is voor de baby. En eventueel kan de bevalling niet opgang komen waardoor er een keizersnede moet worden gedaan. En dat willen ze voorkomen. Dus moet Ilonca nog even 3 dagen op haar tandvlees bijten. Op 3 september 2009 moet Ilonca om 06.30 uur bellen naar het LUMC om te vragen of er plek is. Is er plek dan kan ze meteen komen. Zo niet dan over een paar uur later proberen. Als het goed is en ze kan meteen komen wordt er eerst een CTG gemaakt en controle uitgevoerd waarna de inleiding wordt gestart. Als Ilonca te veel pijn krijgt kan ze altijd bellen met het LUMC en dan gaat de inleiding eerder beginnen.
Maar het kan altijd nog zo zijn dat de bevalling tussen nu en 3 september begint.

Trouwdag 1 april 2009

Ik begin deze blog bij de avond voor de trouwdag.
Nadat ik mijn a.s. schoonouders en Marc uit Alkmaar heb opgehaald, ben ik samen met Ilonca naar de chinees (Peking). Na het eten hebben we Cheyenne en Andrea op bed gelegd. Veel van de avond hebben we ook niet genoten want iedereen is rond 22:30 uur naar bed gegaan. Ilonca en ik sliepen in de kamer bij Marc. Mijn a.s. schoonouders sliepen in ons bed. Ilonca en ik hadden de wekker om 06:30 uur gezet. Echter van veel slapen kwam er niet van. Allereerst moest Ilonca vaak naar de wc en ze had ruzie met het matras, rugpijn kreeg ze ervan. Halverwege de nacht is ze met matras en al naar de woonkamer gegaan en is daar gaan slapen. Om 06.15 uur is Ilonca gaan voorbereiden en ik ben ook langzamerhand uit bed gegaan. Marc was ook al op. Rond 07:00 uur werd er aangebeld en de kapster stond voor de deur, een teken dat ik NIET meer welkom was in de woonkamer. Nadat ik was aangekleed ben ik mij maar gaan verschansen in de keuken. Daar heb ik alles kunnen aanschouwen. De visagiste was ook keurig op tijd, 07.30 uur gekomen. Antoinette en Eddy waren de eerste van de daggasten aanwezig. Antoinette heeft zich op Ilonca en de kinderen gericht. Els, Ralph en Norbert kwamen rond 10.00 uur. Els had het trouwboeket en de corsages gemaakt. Het trouwboeket was werkelijk schitterend. Ilonca mocht dit natuurlijk niet zien. Om 10.30 uur ben ik mij gaan klaar maken om samen met de kinderen, Els, Ralph en Norbert naar het KNRM-terrein te gaan. Op het KNRM-terrein stonden de koets (Jack van den Broek) en de fotograaf (Huib Ronkers) al klaar. Daar moesten we nog even wachten op de laatste voorbereidingen van de koets. De fotograaf heeft daar enkele foto's gemaakt. Eénmaal in de koets zette we koers richting de Schaepmanstraat in een rustig tempo. De route verliep van het KNRM-terrein naar de buitensluis en dan de Hoorneslaan op. op de Hoorneslaan de subweg op en zo de Schaepmanstraat in. Daar was al redelijk wat bekijks. Nadat ik was uitgestapt, heb ik op bel gedrukt. Bij de voordeur aangekomen heb ik op bel gedrukt. Ilonca deed op en er kwam vrijwel direct een traan op haar gezicht. Ze zag er werkelijk schitterend uit. Ik heb haar het trouwboeket overhandigd. Ilonca had mij al weken voorgelogen over de kleur van haar trouwjurk. Ik dacht dat ze wit met rood zou gaan dragen maar ze droeg helemaal wit. Haar nummer 1 jurk en voor mijn jurk nummer 5. Niet dat ik dat erg vond. Ze zag er uit als een plaatje. Samen met de kinderen zijn we naar het Panbos gegaan. Anoinette en Eddy zijn hier ook naar toegegaan. Zij zouden de kinderen weer mee terugnemen terwijl wij verder foto's zouden maken. De route van verliep van de Schaepmanstraat eerst in een vierkant, De Van Houtenlaan op, Biltlaan, Bij het stadhuis de rotonde 3 kwart rond (dit vonden wij vreemd maar bij het Panbos kwamen we erachter dat Jack niet goed wist dat er ook een weg was zonder bussluis), via het fietspad langs de N206 naar de rontonde richting Valkenburg. Bij het Panbos aangekomen bleek ik geld te zijn vergeten maar er was geen persoon in het huisje dus gingen we direct het bos in. De fotograaf zei dat de loopbrug een mooie locatie zou zijn. Maar de weg daar naartoe is een bospad met diverse heuvels. Bij de loopbrug heeft de fotograaf een series foto's gemaakt.

Terug op de verharde weg zijn we een veld opgegaan en hebben daar nog een aantal foto's gemaakt, ook alleen van de kinderen. Antoinette en Eddy hebben de kinderen meegenomen naar huis en wij zijn samen met de fotograaf naar het veldje gegaan, waar Ilonca mij aan de kinderen heb geïntroduceerd. Daarna zijn we weer naar de koets gegaan en zijn we richting de boulevard gegaan om bij het monument nog wat foto's te maken. Op de boulevard stond er beduidend veel meer wind dan in het bos. Om 14:15 uur kwamen we weer terug op de Schaepmanstraat. Daar stonden de overige gasten al buiten en de halve flat stond nu ook op de galerij. Op onze galerij stonden mijn ouders, Colinda, Dennis, Saskia + kids, Fred, Linda + kids, Willem en Gees, en dan vrienden en kennissen. Na snel een pitsstop op de wc te hebben gemaakt zijn we weer richting de koets gegaan. Voor de koets hebben we nog foto's gemaakt met de beide families. Op naar het gemeentehuis. Voordat we naar het gemeentehuis gingen, werden door de fotograaf nog familiefoto's gemaakt voor de trouwkoets. De bewoners van de flat stonden in groot getale op de galerij te kijken. Het was tijd om naar het gemeentehuis toe te gaan. Wij gingen per koets er naar toe. De anderen ging met eigen vervoer naar het gemeentehuis. Bij het gemeentehuis stonden mijn collega's, Nadia en andere geïnteresseerden te wachten. Wij moesten nog een rondje maken om voor het gemeentehuis uit te komen. Ik dacht dat de paarden de ingang niet zouden halen. Maar de koetsier had het toch geflikt. Na het uitstappen moest Antoinette de cd (Pater Moeskroen – Darwin kan tevreden zijn) uit de auto halen, die gedraaid zou worden als wij de trouwzaal binnen zouden komen. Langs de zijkanten van het pad stonden iedereen die de trouwzaal in gingen. Een soort erehaag. Toen wij de trouwzaal in wilde gaan, wilde de fotograaf nog foto's maken van ons zonder de genodigden. Toen de foto's klaar waren, gingen we weer terug naar de hal en de genodigden konden naar binnen gaan. Op dat moment kwamen de getuigen van de gemeente aan en ze stelden zich aan ons voor. Toen iedereen zat en de muziek begon, gingen we naar binnen en namen plaats op de stoelen. De heer Imming, Buitengewoon Ambtenaar Burgerlijke Stand, zou ons in het echt verbinden. De Heer Imming was anderhalve week geleden bij ons op bezoek. Daar hadden wij hem een gedicht gegeven. De heer Imming had zelf een gedicht gemaakt waarin hij ons gedicht had verwerkt. Een klein stukje vind je in de video hieronder.

Hij betrok Marc er goed bij tijdens zijn rede. Marc mocht de trouwringen aan ons geven. De heer Imming maakt er een echt sport van om grappen te maken. Tijdens de trouwplechtigheid moest ik als eerste het JA-woord geven. Ik was behoorlijk nerveus of Ilonca ook ja zou gaan zeggen. Je kan het aan mijn gezicht zien. Hieronder zie je een stukje van het JA-woord van Ilonca.

Na de kus was er gelegenheid om ons te feliciteren in de hal. Van Nadia kreeg ik een enveloppe. Ze zou niet aanwezig zijn bij de receptie. Na de felicitaties gingen we het stadhuis uit. De bruidsduiven stonden al klaar om door ons op te laten. Helaas waren wij door alle drukte de ballonnen voor de kinderen vergeten. De duiven vlogen keurig met zijn vieren weg. Op het bordes werden nog groepsfoto's gemaakt en in de tuin nog foto's van de beide families. Hier stond Nadia ook op. De fotograaf heeft ook geprobeerd om Nadia op de foto te zetten. Dit zal wel gelukt zijn. Het was tijd om met de koets naar Lisse te gaan. Het was de bedoeling om met zijn tweeën in de koets te zitten. De kinderen van Fred en Linda hadden nog nooit in een koets gezeten. Dus de kinderen gingen met ons mee. De anderen gingen met eigen vervoer naar Lisse. Wij hadden een lange rit voor de boeg. De rit zou ons via Noordwijkerhout, Noordwijk langs de binnenwegen van de Bollenstreek. Bij de “Keukenhof” werd ik gebeld door het managementteam met de vraag waar ik bleef. Ik zei: “We zijn bij de Keukenhof”. “We zijn er bijna”. Niet veel later belde Colinda met dezelfde vraag. Het personeel van “De Nachtegaal” hadden diverse vragen. Ilonca had Antoinette gesproken en die heeft alles ter plaatse geregeld. Wij kwamen rond 18:15 uur aan bij “De Nachtegaal”. Een uur later dus. De receptie verliep ook in een sneltrein tempo. Het aansnijden van de bruidstaart is naar een ander tijdstip verplaatst. Voor de fotograaf hebben we nog wel het aansnijden gedaan. Door de tijd was het al tijd om te gaan eten.Hier ging het ook een beetje mis. Sommige kregen niet het goede eten of helemaal niet. Ilonca kreeg bijvoorbeeld doorbakken varkenshaas in plaats van doorbakken ossenhaas. Er waren ook te veel kindermenu's. Op zich was het eten goed. Na het eten zijn we terug gekomen in de zaal van de receptie om de bruidstaart aan te snijden. Om 21:30 uur gingen we naar de feestzaal (een uur later). De DJ van The Perfect Shine heeft ons allen welkom geheten. De openingsdans, Wax – Building a Bridge to your heart, kondigde hij aan. De feestavond was geweldig. Alleen baalden wij dat er weinig mensen op kwamen dagen, die we wel hadden uitgenodigd. Er was genoeg te eten en te drinken.Op het eind van de avond liet de DJ het nummer van Pater Moeskroen opnieuw horen en Ilonca en ik schuifelde op het nummer. Om 00:30 uur zette de DJ de muziek uit en ging opruimen. Daarna werden nog broodjes en koffie uitgedeeld. Toen was het echt tijd om af te sluiten. Wij hadden de bruidssuite van het hotel gereserveerd. Antoinette, Eddy, Monique en Antoon hadden ook een kamer gehuurd. Tijdens de feestavond mochten wij niet op onze kamer komen en dat werd dus duidelijk toen we onze kamer ingingen. Het bed was versierd met de overgebleven corsages en het trouwboeket. Dit moesten we eerst weghalen. Sommige waren vastgezet met spelden. Ilonca ging daarna haar haarspelden uit doen. Ze leek wel Medusa. Ilonca ging genieten van het bad. Ik ging lekker in bed liggen. Toen Ilonca klaar was gingen we samen slapen. De volgende dag zouden we om 08:30 uur aan het ontbijt zitten.

Controle echo deel 3 (12 weken)

Vandaag stond de derde echo op de kalender. Dit zal in "Het Poortgebouw" in Leiden gebeuren om 13.30 uur. Om 13.00 uur zijn we, Ilonca, Andrea en ik richting Leiden vertrokken. Nadat we de auto in de parkeergarage van het LUMC hadden geprakeerd, liepen we richting "Het Poortgebouw". Echter dit gebouw had 2 ingangen. Dus even uitzoeken waar we moesten zijn. Na navraag zijn we de goede kant opgewezen. Daar moesten we zeker nog een half uur wachten voor onze beurt. De tijd drong ook omdat we Cheyenne moesten afhalen van school. Om 14.05 uur werden we binnengeroepen. Daar binnen kregen we te horen dat we zelf deze echo moesten betalen. Dus moeten we dit nog even kortsluiten met de verloskundige. Bij de echo zagen we 2 armen, 2 benen en hebben we het hartje gehoord. Ukkie had wel de hik. Grappig om dat te zien. Van de hematoon was niks meer te zien. Dus weer een goede stap vooruit. Ilonca heeft meteen een afspraak gemaakt voor de controle van 20 weken. Dit zal op 4 mei zijn.
Ilonca zit nu half op een blauwe en half op een roze wolk. En dat geldt ook voor mij.

Bezoek Verloskunige

Vandaag, 16 februari 2009, zijn wij, Ilonca en ik, voor het eerst naar de verloskundige geweest voor een intakegesprek. Tien over half tien zijn we richting de verloskundige gegaan. Daar aangekomen moesten we wachten omdat er nog 2 personen voor ons waren. Andrea was mee en was aan het spelen. Carola heet onze verloskundige. Het wachten duurde niet lang. Tijdens het intakegesprek heeft Carola diverse vragen gesteld. Ook is bij Ilonca haar gewicht, 88 kg, en haar bloeddruk, 60/120 gemeten. Nog niet zo spectaculair maar dat zal wel veranderen. In ieder geval 14 april moet Ilonca weer terugkomen bij de verloskundige. Wij krijgen dus om de maand een echo en om de maand moeten we naar de verloskundige. Dus controle zat.

Controle echo deel 2

Zoals ik in het vorige blogstukje heb gezegd, zijn we naar het SCAL geweest in Leiden. Om 12.25 uur reden we eerst naar de apotheek maar waren de recepten vergeten. Dus door naar Leiden. Maar ik had mijn TomTom niet bij me. Dus bij het stadhuis de rotonde 4/4 genomen en retour naar huis gegaan. Daar de recepten opgehaald en de TomTom. Weer op weg en gestopt bij de apotheek. Ilonca heeft snel de geneesmiddelen gehaald. Op naar het SCAL. Daar aangekomen gewacht met een heerlijke koffie en cappuccino. Na een paar minuten werden we opgehaald door de echografist. Na de benodigde vragen begon hij. Ik zag, misschien tegelijkertijd met de echografist, het hartje kloppen van Ukkie. Ilonca was op dat moment naar de hematoom aan het zoeken. Ze had het dus gemist. Maar toen de echografist het opnieuw liet zien, kwamen er bij Ilonca de tranen. Ik was enorm blij. De hematoom was ook niet groter geworden maar kleiner geworden. Het vruchtzakje was ook gegroeid. Uit de overige echo blijkt dat Ilonca 5 weken en 1 dag was en de geplande uitrekendatum 25 september 2009 was. Nu blijkt dat Ilonca 8 dagen langer zwanger is. Nu is de uitgerekende datum 17 september 2009.
Zoals je op de banner boven de blog kan zien, is deze ook meteen bijgewerkt. Tevens zijn er 2 nieuwe echo foto's geplaatst.
Nu zit Ilonca gelukkig op een een roze wolk. Er viel een hele last van haar af. Ze zat echt met die hematoom in haar maag. Ook dat het hartje klopte van Ukkie deed haar veel.

Controle echo deel 1

Om 13.00 uur vandaag gaan we, Ilonca en ik, weer naar het SCAL in Leiden om een controle echo te laten maken van Ukkie. Zoals in de vorige blog al beschreven zit er helaas een bloeding boven Ukkie. De huisarts heeft ons op aanraden van het SCAL weer een verwijsbrief gegeven. Ilonca heeft naar het SCAL gebeld en we konden vanmiddag terecht. Nu maar afwachten hoe het met Ukkie en de bloeding gaat.
Vanmiddag deel 2.

Ukkie

Je zal wel nu denken, UKKIE??? Precies Ukkie. Ilonca is zwanger. Wel gewenst maar een beetje verkeerd gepland van ons. De geplande datum is 25 september 2009. Hierdoor moesten we de trouwdatum omgooien naar 1 april 2009. Ilonca en ik zaten te keuvelen over wanneer de eerste dag van de laatste menstruatiedag was. Via de huisarts hebben we een verwijsbrief gekregen voor een termijnecho. Op zaterdag 24 januari 2009 zijn we 's-morgens vroeg naar Leiden toegegaan voor de termijnecho. Daar was Ukkie ongeveer 5 weken en 1 dag. Ik zat er het dichtste bij. Niet dat we daar een weddenschap over hadden afgesloten. Boven het vruchtje was een bloeding te zien. Daarom moeten we over 2 à 3 weken terugkomen. Ook omdat er nog geen hartje wat aan het kloppen was te zien was.
Op dit moment van schrijven gaat alles goed met Ilonca. Ze is alleen vreselijk moe. Maar dat was ze ook van haar andere zwangerschappen. Ze zegt zelf dat het vanzelf verdwijnt.

Trouwjurk passen deel 2

Aflopen zaterdag zijn we, Ilonca, Cheyenne, Andrea en ik, naar Alkmaar afgereisd om naar de trouwzaak toe te gaan. Ja, de jurk was al binnen. De kinderen gingen als eerste hun jurkjes passen. Echter ze zaten veels te ruim. Nu had Dorine, de verkoopster, een voorstel om voor de kinderen andere jurkjes te bestellen. Ze wist niet of het lukken gaat. Daar zou ze ons komende week over bellen. Nu de kinderen klaar waren met passen, werden we weer de zaak uitgestuurd. Als bruidegom mag je de jurk van je a.s. bruid niet zien van te voren, zou ongeluk brengen zeggen ze. Ver ben ik met de kinderen niet geweest. Naast de trouwwinkel zit een lunchroom. Daar hebben we samen wat genuttigd. We waren net klaar en daar stond Ilonca weer voor onze neuzen. We konden weer terugkomen. Teruggekomen in de winkel vertelde Ilonca dat de jurk goed zat maar moest alleen wat uitgelegd worden. Op 28 maart 2009 is de laatste pasdag en kan het nog veranderd worden. Tevens heb ik de jurk al betaald. Afwachten nu of het zal lukken met de jurkjes van de kinderen. Ook Nadia moet nog haar jurkje nog passen.